Wat wil je behouden? Wat maakt je bezorgd?
Het gaat om de manier waarop je tradities doorgeeft aan je schachten. Durven zien dat dingen niet meer bij je vereniging passen, dit dan niet blijven doen omdat dat altijd zo is geweest.
Je moet als club je waarden en normen bepalen. Het is redelijk risicovol om te zeggen: dit mag je wel en dit niet. Het is aan de persoon zelf om grenzen aan te geven, wij toetsen af en toe af. Het is wel hun eerste kennismaking met de club. Hoe wil je overkomen als club? Al die mensen willen mij naakt zien, da’s toch niet de eerste kennismaking die je wil als club. Denk na over de waarden van je club en hoe je iedereen deze kan doorgeven
Ik denk dat het sterk is wanneer een aantal verenigingen het goede en meer creatieve voorbeeld geven zodat deze voorbeelden gevolgd kunnen worden door andere clubs.
Soms heb ik schrik dat alles heel gestroomlijnd gaat worden en dat we onze authenticiteit verliezen. We mogen de eigenheid of de groei van de club niet beknotten.
Ik vind dat we verenigingen die over de schreef gaan langduriger moeten straffen.
Ik vind dat we moeten stoppen met onverantwoord alcoholgebruik op doop. Mijn voorstel zou zijn: geen alcohol voor praesidiumleden. Voor deelnemers geen verplichting + altijd limiteren.
Ik geloof dat als het engagement en de intentie van de doopmeester liefdevol is, dan heb je een schitterende doop. Je kan liefdevol nederig maken.
Bepaalde opdrachten kunnen niet: Opdrachten bij schachtenverkopen waarbij grenzen overschreden worden: seksuele of gevaarlijke opdrachten zoud-adje: is gevaarlijk en wat is de meerwaarde? Denigrerende opdrachten (roepen) & smerigheid zonder nut Fles sangria moeten leegdrinken met 2 uit de kleren gaan Deze zouden grondig herbekeken moeten worden.
Ik vind een voordeel aan de studentendoop dat deze sterk gefocust is op groepsverbanden. Een beleving die ze samen in groep ervaren.
Laten we stoppen met seksueel getinte opdrachten (bv looksaus maken, striptease, opdrachten met tampons en maandverband,….)
Groepsgevoel tussen schachten, verbindende opdrachten, teambuilding van 1 week. De doop zorgt voor een duurzaam netwerk, dat ook handig is voor je studie. Je leert elkaar écht kennen, je wordt familie.
Als we goede en creatieve manieren kunnen bedenken zodat we mensen zelf kunnen laten zien dat ze tot niets herleid zijn/worden, waarbij je niet per se met voedsel moet gooien of moet roepen, dan kunnen we op een creatieve manier een ritueel invullen dat ook nog voldoet aan de vereisten van een ritueel.
Bij ons wordt de transitie naar de nieuwe kijk op dopen en de aanpassing naar de huidige tijdsgeest aangehaald door het huidige praesidium. Het praesidium zijn mensen die verantwoordelijkheid dragen en die heel bewust omgaan met regels interpreteren en doorgeven. Het presidium is verantwoordelijk voor wat kan gebeuren, goed en slecht. Daardoor doen wij voor de club alle handelingen en alle communicatie. Tijdens de 14 dagen dat een schacht als schacht gezien worden hebben ex-presidium geen inbreng in de doop. Het is belangrijk naar aanleiding van wat in de media is gekomen dat we onze woorden goed afwegen en dat we het welzijn van de schacht vooropzetten. Deze bewustwording proberen we door te geven.
Ik vind de schachtenverkoop een belangrijk onderdeel van de doopweek, waardevolle traditie. Reden? verbindende factor over de jaren heen: niet enkel schachten die elkaar leren kennen, maar schachten ook in contact brengen met commilitones belangrijke inkomstenbron
Het is niet evident of gemakkelijk om als schacht nee te zeggen. Dat hangt af van de assertiviteit van de deelnemers. Sommigen vinden het moeilijk om grenzen aan te geven. Veel hangt ook af van het praesidium: hoe stellen zij zich op? Kunnen zij hier de veiligheid voor creëren?Het helpt om rondjes te doen als zedenmeester en individueel aan de schachten te vragen of alles nog ok is. Groepsdruk is niet te onderschatten.
Ik denk dat de doop in essentie community building is. Een nieuwe lichting binnenbrengen in een community. Zinvol lijkt mij: overgangsmomenten die gelinkt zijn aan die community waar je binnen gebracht wordt.
Als we het beeld van de doop willen herframen, moeten we ook eens kijken naar welke beelden er in de pers komen. (Momenteel veel beelden over ketchup/eitjes/voedsel/drank). Het herframen van dit voorbeeld moet letterlijk het beeld zijn dat voor geleefd wordt.
Ik vind dat we moeten stoppen met het openstellen van de schachtenverkoop voor voor andere verenigingen (=> daar heb je dan geen controle over). Ik stel voor dat we de verkoop enkel intern houden.
Ik ben bezorgd voor verenigingen die onder de radar zitten en verenigingen die nog niet mee zijn met het veranderingsproces. We kunnen het in de markt zetten, maar hoe bereiken we alle verenigingen. We moeten op een inspirerende manier samenwerken om zo de beste ideeën te krijgen en dat we nieuwe dingen vinden die de moeite zijn.
Ik ben van mening dat de herframing van het ritueel een balansoefening is tussen wat er kan behoud worden en wat er te vernieuwen is en hoe je deze vernieuwing uitdraagt.
Een fijn element dat onderdeel zou kunnen zijn van een doop is om studentenverenigingen en de doop ervan in een positief daglicht te brengen. Dat er minder kort door de bocht wordt gegaan dat het enkel drinken en feesten is.
Er zijn verschillende alternatieven te vinden voor groepsopdrachten en wat er allemaal mogelijk is in de maatschappij: (vb escaperoom is een moderne invulling van uitdagingen, lasershooten , VR) En toch blijft de doop zitten op heel primitieve uitvoering ervan.
Ik denk dat het een beetje moeilijk is om al het voedsel uit de doop te laten. Dan zouden we met een heel aantal nieuwe en creatieve manieren moeten komen omdat het uiteindelijk nog wel een vuile doop is op de doopsites. We lossen de overlast momenteel op met een plastiek doek om zo het opruimwerk te vergemakkelijken.
Wat we zeker zouden moeten behouden zijn: vuil maken, clublied aanleren, kroegentocht, op café met doopmeesters, opdrachten tijdens de doopweek, cantus,...
